ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΕΣ.
Ένα πρωί κάποιος άνδρας περπατούσε σε μια ακρογιαλιά γεμάτη αστερίες που πέθαιναν. Την προηγούμενη νύχτα η παλίρροια είχε ξεβράσει χιλιάδες αστερίες στην ακτή. Αυτός ο άνδρας ένιωθε λύπη, βλέποντας όλους τους αστερίες να αργοπεθαίνουν. Καθώς περπατούσε συνάντησε ένα μικρό αγόρι που με όλη του τη δύναμη πετούσε όσους αστερίες προλάβαινε πίσω στη θάλασσα. Το μικρό αγόρι είχε λαχανιάσει και ήτανε πολύ κουρασμένο. Παρόλα αυτά δεν σταματούσε με τίποτα.
Τότε ο άνδρας του είπε: «Αγόρι μου παράτα την προσπάθεια σου ,υπάρχουν χιλιάδες αστερίες δεν θα καταφέρεις τίποτα». Το αγόρι συνεχίζοντας τη προσπάθειά του και χωρίς να γυρίσει να κοιτάξει τον άντρα, του είπε: «Μπορώ να κάνω κάτι γι’ αυτόν τον αστερία και γι’ αυτόν και γι’ αυτόν και γι’ αυτόν και γι’ αυτόν. ..Σίγουρα όχι για τους όλουςς». Τότε ο άντρας κατάλαβε πως το αγόρι είχε δίκιο, άρχισε λοιπόν και αυτός να πετάει αστερίες πίσω στη θάλασσα και σκεφτόταν πως τα μικρά παιδιά πολλές φορές δίνουν τα σημαντικότερα μαθήματα στους μεγάλους……
Ας κρατήσουμε όλοι αυτό το μήνυμα:
«Ακόμη και αν δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε τα πάντα γύρω μας, μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά, κάνοντας μικρά πράγματα, αλλά σημαντικά».
(Μοιράσου το μήνυμα αυτό μ’ όσους περισσότερους μπορείς… και ίσως έτσι πολλούς φίλους θα βρεις.)
Ε’ 50
NEVER GIVE UP
When things go wrong, as they sometimes will
When the road is long and all uphill,
When you have no money and debts are high
And you want to smile but can only cry
When things are getting you down a bit
Rest, if you must, but don’t ever quit.
Don’t give up, never say “die”
You may succed with another try
Success is failure turned inside out
A tint of silver in a cloud of doubt
You never can tell how close you are
It may be near when it seems so far.
Never give up when you feel forlorn –
It’s always darkest just before the dawn.
Από το Coursebook ‘Day light’ J.Boukouvalas
